Ból głowy może mieć wiele przyczyn. Coraz więcej Polaków cierpi na dolegliwości bólowe związane ze schorzeniami kręgosłupa. Na ich rozwój ma wpływ przede wszystkim styl życia, w tym wielogodzinne siedzenie przed ekranami komputerów, zbyt niska aktywność fizyczna oraz inne czynniki.
Zwyrodnienie kręgosłupa a ból głowy
Według danych statystycznych aż 80% światowej populacji cierpi na bóle głowy różnego pochodzenia [1]. Dzieli się je na pierwotne i wtórne. W momencie, gdy wstępna przyczyna pojawienia się epizodów bólowych nie jest do końca znana, mówi się o bólach pierwotnych. Są to np. napięciowe bóle głowy. Jeśli natomiast przyczyna bólu jest znana, wówczas mówi się o bólach wtórnych. Zalicza się do nich np. zapalenie zatok czy zwyrodnienia kręgosłupa [2].
Zwyrodnienie kręgosłupa a ból głowy
Ból głowy od kręgosłupa2,3 może świadczyć o zmianach zwyrodnieniowych. Najczęściej rozpoczynają się one od długotrwałego przebywania w nienaturalnych pozycjach, co może być związane z dźwiganiem. Na skutek tego stopniowo zaczynają tworzyć się niewielkie uszkodzenia w obszarze ścięgien, mięśni, więzadeł i stawów3. Możliwości adaptacyjne elementów kostnych zmniejszają się i pojawiają się zwyrodnienia obejmujące tkanki miękkie, mięśnie i kościec3.
Innymi objawami bólu głowy od kręgosłupa są m.in. sztywność pleców, mrowienie i drętwienie palców stóp oraz rąk. W przypadku pojawienia się takich symptomów należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, który zleci wykonanie wielu niezbędnych badań i na ich podstawie wskaże właściwe drogi leczenia. Wspomagająco ból niweluje się za pomocą niesteroidowych leków przeciwzapalnych, których przyjmowanie warto uprzednio skonsultować z medykiem.
Szyjnopochodne bóle głowy
Ból głowy od kręgosłupa szyjnego4 może świadczyć o zespole bólowym zwanym szyjnopochodnym. Może mieć on charakter psychogenny, somatyczny oraz mieszany. W przypadku typu somatycznego przyczyną jego rozwoju mogą być zmiany naczyniopochodne, struktur nerwowych lub przeciążeniowe kręgosłupa4. Bóle głowy od kręgosłupa szyjnego najczęściej lokalizuje się w potylicy, okolicy żuchwy, oczodołów i po bokach szyi. Charakterystyczne są dla nich:
- zawroty głowy,
- nudności i wymioty,
- drętwienie kończyn górnych,
- zaburzenia wzrokowe,
- ograniczona ruchomość odcinka szyjnego kręgosłupa,
- zmienny charakter czasu trwania bólu.
Diagnostyka bólu głowy od odcinka szyjnego
Rozpoznanie szyjnopochodnego bólu głowy powinno opierać się zarówno na przeprowadzeniu wywiadu lekarskiego, jak i wykonaniu szeregu badań obrazowych i laboratoryjnych. Potrzebne może okazać się wykonanie zdjęcia rentgenowskiego (RTG) odcinka szyjnego kręgosłupa, a także tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego [5,6]. W celu wykluczenia innych schorzeń, w tym padaczek, lekarz może zdecydować się na przeprowadzenie badania elektroencefalografii (EEG). Na tym jednak nie koniec. W postawieniu wiarygodnej diagnozy pomocna jest ocena laryngologiczna oraz okulistyczna. Nie mniej ważne są proste badania laboratoryjne i zweryfikowanie wartości takich parametrów jak odczyn Biernackiego (OB), białka ostrej fazy (CRP), stężenie prolaktyny i hormonu tarczycy4,5,6.
Przeczytaj i dowiedz się jak dbać o kręgosłup.
Techniki leczenia bólu głowy od kręgosłupa
Leczenie bólu głowy od odcinka szyjnego uzależnione jest od głównej przyczyny pojawienia się schorzenia oraz wyników badań diagnostycznych. Lekarz dopasowuje je indywidualnie do pacjenta. W celu uśmierzenia bólu mogą zostać zalecone niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki o działaniu przeciwbólowym np. zawierające ketoprofen.
W terapii bólu głowy od kręgosłupa dużą popularnością cieszą się metody fizjoterapeutyczne, w tym ultradźwięki, elektrostymulacja TENS, kinezyterapia i zabiegi cieplne. Zapobiegawczo stosuje się także specjalnie indywidualnie dobrane ćwiczenia na bóle głowy od kręgosłupa. Dobre rezultaty daje terapia manualna. Jej celem jest usprawnienie pacjenta i zniwelowanie dokuczliwych dolegliwości bólowych. Wskazaniem do jej przeprowadzenia są zaburzenia czynności ruchowych, osłabienie mięśni, zawroty i bóle głowy. Nie zaleca się ich stosowania w przypadku aktywnych procesów nowotworowych, osteoporozy, a także ostrych stanów zapalnych4, 7.
Przedstawiony materiał ma charakter informacyjny i nie jest tożsamy z konsultacją lekarską.
Konsultacja merytoryczna: lek. med. Agnieszka Widera
KETO/017/03-2021
